Met spijt in ons hart delen we mee dat ZIZO, het (online) magazine van çavaria, er na bijna 30 jaar mee ophoudt. Wil je weten waarom? Je leest er hier meer over. Çavaria blijft via al hun communicatiekanalen inzetten op mooie verhalen en LGBTI+ nieuws. Wil je op de hoogte blijven? Schrijf je dan hier snel in voor de nieuwsbrief van çavaria. |
Wat een prachtig varkentje!
Pim Lammers is 25, en schrijft al sind hij heel jong is allerlei verhalen. Hij verdiende zijn sporen in het ABCyourself!- schrijfproject van auteur Edward van de Vendel (‘Dagen van de bluegrassliefde’), waar jongeren hun eigen alfabet bij elkaar schrijven. 'Het lammetje dat een varkentje is', is zijn prentenboekendebuut voor iedereen vanaf 3 jaar.
In de schapenwei grazen de schapen. Ze eten gras en lopen rond in hun mooie witte trui van wol. De varkens rollen in de modderpoel, en doen verder niet zoveel.
Ik ben een varkentje
Maar wat is dat nou? Wat doet een lam in de modderpoel bij de varkens? 'Ik ben een varkentje', zegt het lam. De schapen vinden het lam een gek beest, net als de varkens. De boer vindt het ook niet kunnen: schapen rollen niet rond in de modder! Terwijl het lammetje in de modder een mooie witte trui maar vreemd vindt.
De dierenarts komt ter hulp
Daar moet een dierenarts bijkomen. Die neemt de temperatuur van het lammetje, luistert naar zijn buik, en vraagt het lammetje om 'béééh' te zeggen. Maar het lammetje zegt 'oink'. Al snel heeft de dierenarts het door: het lammetje is alleen maar aan de buitenkant een lammetje. Hij weet wat hem te doen staat, en vraagt het lammetje of het zeker is dat het dit is wat het wil: 'ja,', zegt het lammetje. Dus gaat de dierenarts het lammetje scheren. En daar komt een varkentjes roze huid tevoorschijn! Nu kan het lammetje dat eigenlijk een varkentje is, wél zonder uitgelachen te worden, of vreemd te worden aangestaard, door de modder rollen. "Wat een leuk varkentje"! zeggen de varkens. "Wat een mooi varkentje!" Zeggen de schapen.
Lieve illustraties met een eigen verhaal
Milja Praagman maakte de lieve illustraties bij dit prentenboek voor iedereen vanaf 3 jaar. De ongedwongenheid om rond het transgenderthema te schrijven en illustreren, valt hier op. Hier geen problematische situaties, en lammetje vindt zichzelf niet gek omdat het zich een varkentje voelt. Natuurlijk niet. Hij is toch ook gewoon een varkentje? De dierenarts helpt hem, en legt de boer heel eenvoudig uit dat je alleen aan de buitenkant een lammetje ziet. Dat het zich vanbinnen een varkentje voelt, en daarom graag in de modder rolt. En zijn schapenstaart? Die wordt gewoon gekruld. En dat is het dan. Milja Praagman beeldt Lammers' verhaal uit in lichte kleuren, en voegt hier en daar nog wat dieren toe. Haar prenten nodigen uit tot kijken, ook naar wat er in het kabinet van de dierenarts te zien is, tot het stopcontact voor het scheerapparaat toe.
Zonder meer een belangrijk boek
Lammers’ tekst wordt begonnen met drukletters om telkens aan te geven wat belangrijk is. ‘In de wei grazen schapen’, ‘in de modderpoel rollen varkens’, ‘maar wat is dat?’ Zo kan zelfs een kleuter die net met letters in aanraking komt, zelf een stukje lezen, en wordt zo aangemoedigd om verder te kijken of zich te laten voorlezen. Waarom is juist dit prentenboek zo belangrijk, dat ik het aanraad aan iedereen vanaf 3 jaar? Omdat de beginnende doelgroep zo in aanraking komt met mensen die zich anders voelen, en omdat dit verhaal dat helemaal op een natuurlijke manier doet, zonder problematisch te worden. En omdat dieren in prentenboeken het altijd goed doen. Of omdat volwassenen die nog niet helemaal snappen wat een transgender zou moeten zijn, dat met dit boek misschien wel gaat doen. Lief, kleurrijk, en naturel. "Het lammetje dat een varkentje is" is een schot in de roos.
Eigen verslaggeving