Met spijt in ons hart delen we mee dat ZIZO, het (online) magazine van çavaria, er na bijna 30 jaar mee ophoudt. Wil je weten waarom? Je leest er hier meer over. Çavaria blijft via al hun communicatiekanalen inzetten op mooie verhalen en LGBTI+ nieuws. Wil je op de hoogte blijven? Schrijf je dan hier snel in voor de nieuwsbrief van çavaria. |
Bohemian Rhapsody laat je we-will-rock-you-klappend in je zitje achter
Een biopic over een iconische band met een nog iconischere frontman: het was wellicht de natte droom van menig Queen-fan. Die droom krijgt in 2018 vorm in de deskundige handen van regisseur Bryan Singer, maar beantwoordt de werkelijkheid van ‘Bohemian Rhapsody’ aan de fantasie?
De echte fans zullen ongetwijfeld verdeeld zijn over wat ze voorgeschoteld krijgen. Enerzijds worden de meest bepalende momenten uit het leven van de band uitgelicht, waardoor de grote lijnen binnen de beperkte speelduur van een film het publiek kunnen betoveren. Anderzijds wordt er, omwille van die grote lijnen, zelden ingegaan op de ruigere details en komt Queen op de tweede plaats, na Freddie Mercury.
Voor filmfans met een bescheiden liefde voor de band en/of de man is de film echter een garantie op 134 minuten aan genot en emotie. Hoewel elke scène opbouwt tot aan het ultieme Queen-moment op LiveAid 1985, draait Bohemian Rhapsody eigenlijk niet om Queen. Net zoals de wereld rond hem, draait het om Mercury. Mercury die zijn droom vindt in de ontmoeting met bandleden Brian May en Roger Taylor, Mercury die de liefde van zijn leven ontmoet in de vorm van een vrouw, Mercury die een andere soort liefde ontdekt in de vorm van mannen en Mercury die samen met de andere bandleden Queen verheft tot het godendom van de muziek.
In al deze levensfases speelt Rami Malek de pannen van het dak als evenbeeld van de echte Mercury. Op Queen als band wordt er inderdaad minder ingegaan dan op de flamboyante levensstijl van diens leadzanger, maar dat is nu eenmaal de keuze die filmmakers moeten maken bij elke biopic. Een film inblikken die de grootsheid van Queen dekt is onmogelijk. Een film inblikken die een tipje van de ijsberg van één van de meest bepalende facetten ervan uitlicht, resulteert in deze aangrijpende hommage. Wie weinig weet van het levensverhaal van de rockgroep of bandleden, wordt in Bohemian Rhapsody meegesleurd in hun rollercoaster. Het succes staat daarin lijnrecht tegenover de diepgewortelde eenzaamheid van Mercury, die Malek je tot in elke porie laat voelen. Net als bij de band, kan de rest van de film niet anders dan in zijn schaduw staan.
Is de film daarmee de perfecte weerspiegeling van Mercury’s beleving van zijn laatste twintig levensjaren? Nee, daar ontbreken teveel puzzelstukjes voor. Het is echter wel een ideale introductie om meer filmmakers aan te zetten om het verhaal te brengen van vier adembenemende artiesten onder leiding van een icoon. Een “openlijk” homoseksueel icoon waarvan de geaardheid quasi op zijn voorhoofd geschreven stond, maar dat weigerde een posterboy te worden om zichzelf te kunnen blijven. Bohemian Rhapsody mag dan niet het meesterwerk zijn dat zijn naamgenootje is, het zal je huilend, lachend en we-will-rock-you-klappend in je zitje achterlaten.
Eigen verslaggeving